نگاهی به کشورهای مختلف که طی ۵ دهه اخیر به رشد مناسب اقتصادی رسیده اند نشان می دهد که آن کشورها به بخش صنایع بویژه نوع کوچک و متوسط آن بها بخشیده و بر اساس برنامه های منسجم صنعتگران و سرمایه گذاران آن بخش را مورد حمایت‌های مختلف خود قرار داده اند.
روند صنعتی شدن بگونه ای رقم خورد که سایر بخش‌ها همچون کشاورزی را در برگرفت و البته بر میزان و کیفیت محصولات کشاورزی و رونق فعالیت کشاورزان نیز افزوده شد. شاید این سخن تکراری باشد که بیش از نیمی از اشتغال کشور به صنایع کوچک و بزرگ تعلق دارد. امروزه بسیاری از محصولات با همت و تلاش و قدرت ابتکار نیروهای واحدهای صنعتی کوچک و متوسط تولید می شوند که در صورت حمایت موثر از صنعتگران می توان به رشد و توسعه آن واحدها و انعکاس این امر بر کیفیت و کمیت کالاهای تولیدی امیدوار شد.
نقش این نوع صنایع در رونق کسب و کار و شاکله ی کلی اقتصاد بگونه ای است که از آن بعنوان پایه ی محکم اقتصاد کشورها یاد می شود.از جایگاه و نقش مهم این صنایع بسیار گفته می شود اما مشکلاتی که این واحدها را احاطه کرده کمتر دیده می شود و اگر توصیه یا پیشنهادی بشود، عمل به آن پیشنهادها کمتر به عمل تبدیل می شود.
مشکلات مالی در راس موانعی است که بطور بالقوه می تواند کار واحد را به توقف یا میزان تولید و کیفیت همچنین توسعه و نوسازی تجهیزات و حتی ابتکار و خلاقیت نزد مدیران و متخصصان آن واحدها را تحت الشعاع خود قرار بدهد لذا انتظار صاحبان صنایع کوچک و متوسط در نظر گرفتن بسته های حمایتی همچون پرداخت‌های بلاعوض، تسهیلاتی بانکی بلند مدت و بهره بانکی صفر یا مقداری بیشتر ، همچنین معافیت‌های مقطعی در زمینه مالیات و سهم بیمه تامین اجتماعی کارفرمایان یا تعدیل این سهم ها و... است.
البته همچون رسم موجود در برخی کشورها این حمایت‌ها بدون ضابطه نبوده و صرفا به واحدهای واقعی (با سرمایه گذاری معین و میزان اشتغال مشخص) و طبق برنامه ریزی و متناسب با حجم نهایی هر واحد اعطا می شود. مهم در این موضوع ، تغییر نگاه دستگاههای مرتبط به فعالیت صنعتگران است که برای نیل به اهداف بزرگ باید نگاهی حمایتی را در پیش بگیرند.
برکسی پوشیده نیست که بهره مندی یک تولیدگر صنعتی از بازار گسترده داخلی و سپس خارجی کمک شایانی به بقا و تقویت و توسعه ی واحد صنعتی می کند که البته از شرط ارتقای کیفی محصولات و تخصیص نام تجاری در این زمینه نمی توان گذشت. اموری همچون تحقیق و آموزش صنعتگران و آشنا کردن آنان با تحولات جدید صنعتی مرتبط به حوزه ی هر واحد و ترغیب و تسهیل اخذ نام تجاری و برند از جمله مواردی هستند که دستگاههای مرتبط باید در دستور کار خود قرار بدهند.
نوع تعامل و نگاه شهرک‌های صنعتی به صنعتگران جدید و حتی صاحبان واحدها نباید نگاهی تجارت گونه باشد و در تخصیص زمین و خدمات حتی الامکان از شیوه ی ترغیب و حمایت استفاده کنند.مشکلات و نارسائیهای این بخش مهم زیاد است و نمی توان به همه موارد اشاره کرد لذا به این مقدار اکتفا می کنیم و روز حمایت از این صنایع را به همه عزیزان اعم از مدیران و کارشناسان و کارگرانِ پرتلاش تبریک عرض می نماییم.
محمدجواد امانی
رئیس اتاق بازرگانی اهواز
